Tym razem wiersz. Zdziwię się jeśli przeczyta go ktokolwiek, a jeszcze bardziej jeśli będzie to wielbiciel dyskotek. Ale na wszelki wypadek: Sorry, taki mamy klimat.
"Dyskoteka"
Migoczące światło.
Dudniąca muzyka.
Stopy uderzające o parkiet.
Myślą, że cud nad cudy,
Że światła są magią,
Rozganiające mrok w ich duszach.
Że muzyka to rytm serca ziemi,
Przenikający do ostatniego neuronu.
Że ciało, skóra, włosy,
Ta cała biologiczna geometria,
To nieznane kształty, a oni ich odkrywcami.
A co to jest naprawdę?
Ot, banda głupców przebierających nogami.
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń